30/07: Dag 1 Meer-Hannut (167km/1185hm). Om iets over achten de tocht aangevat in Hoogstraten-Meer thv onze meest noordelijke grenspaal. De tekst op de huldigingsplaat was van een week eerder met vermelding van TV-icoon Tom Waes: deze plek gaan we nog terug zien in zijn reisprogramma
(december 2020).
Hier en daar de track moeten aanpassen omdat er gewoon geen pad was óf het was gesperd omdat Waters en Bossen er een wandelgebied van gemaakt had. Bij bereiken van Herentals gaan de mondmaskers op, goeie ingeving want ik werd daar even geviseerd door 2 agenten. De Garmin van Mario belandde in een coma en kon enkel tot leven gewekt worden door te resetten ... wég gereden track. Op zo 'n moment ben je blij met z 'n tweeën te zijn want zonder navigatiemiddel was het inpakken geweest. Nabij Tongerlo ons lunchpakket aangesproken en even later, bij bereiken van Vlaams Brabant en na een bezoekje aan de Gempemolen, konden de mondmaskers even weggeborgen worden. In Kumtich een frietje binnen gestoken en dan was het uitkijken naar een slaapplaats ... .
31/07: Dag 2 Hannut-Transinne (110km/1981hm). Na een rustige nacht op een kerkhof (!) tegen Hannut was het verder denderen richting Maasvallei om pas in Andenne met een koffietje en gebak de inwendige mens te versterken. De kerk van Ciney werd onze volgende stopplaats en na een telefoontje met een fietsmaat van Mario waren we verzekerd van een "luxueuze" slaapplaats (dortoir C3T) in Transinne. De laatste loodjes die dag wogen zwaar want het was net de heetste dag van het jaar, een waterkraan met lans aan de Abbaye de Chevetogne bracht even soelaas. Eten deden we in het boekendorp Redu waar we naartoe werden gebracht met de landrover van Yvan, de gulle B&B-eigenaar. 's Nachts een intens onweer gekend ... wat ons niet kon deren want we hadden immers een dak boven ons hoofd.
Een uurtje later en onder een dreigende hemel was het zoeken naar een onooglijke grenssteen tussen het struikgewas, het contrast met het vertrekpunt was groot. Niettemin was het einddoel bereikt!
Terug op de fiets en richting Virton om iets te vinden om te eten en vervolgens richting pick up point te bollen in Bouillion. Overnachten deden we onderweg op zijn "Kamp Waes" onder/naast een (gesloopt) afdak met bank voor wandelaars.
De TBNZ-mtb is een populaire route die meestal in 3 dagen wordt afgelegd (non-stop bestaat ook!), vrijwel steeds met support onderweg en vaste slaapplaatsen met avondmaal & ontbijt. Mario en ik deden het met minstens 10 kg bagage en moesten steeds op zoek naar bevoorrading en een slaapplaats (zeg maar rustplaats want op een matje van 4 mm dik waren de slaapperioden minimaal). De TBNZ is geen Transpyr of Transalp maar 'k heb er minstens evenveel voldoening uit gehaald, een aanrader dus.
