30/09 Loenhout: wedstrijd voor (para)medici en sympathisanten

Een "Gentlemen's Race" doch het was er niet aan te merken want er werd bijwijlen verschrikkelijk hard gereden. De BK bij de medici +40j maakte het meeste indruk want hij trok in z 'n eentje de boel minstens een keer per ronde op 't lint. Ook hoed af voor de jonge Marten VR, zoon van Paul. Die zou niet alleen scoren in de triatlon maar ook als coureur: zeer sterk gereden. Op 2 ronden van 't einde muist er eentje onderuit en hij kan stand houden tegen alle verwachtingen in. De man verschool zich zowaar achter z 'n stuurpen, mede daarom was hij allicht regerend Nederlands (medici)kampioen tijdrijden. In de laatste hectometers rijdt de BK nog weg en daarachter snelt de rest van de 14-koppige vluchtgroep richting finish. Winnaar van de (Chedy)wedstrijd in de wedstrijd wordt neef Mattias VN. Een beetje geholpen door gebrek aan goeie finishfoto want ik zat zéér close, erover zelfs dacht ik, doch ware hij niet opgehouden geweest dan zat ik minstens een halve fietslengte achter: de terechte Chedy-kampioen dus. In onze reeks van de sympathisanten eindigen we 3 en 4.

23-27/08 Berlijn

Vier dagen in en rond deze indrukwekkende hoofdstad gefietst. We tikten af op 280 km, de meeste fietskilometers daarvan maakten we op de Berliner Mauerweg: een fietspad van 160 km langsheen de Berlijnse muur (1961-1989). 't Was dus trainen en toch een beetje cultuur opdoen en ook nog eens het vrouwtje tevreden houden .. .

17/09 Derny 's Gravenwezel

Tijdens de pauze van de profs was er, nu reeds voor de 4de maal, een Gentlemen 's race voor het LPCT-team. Vorig jaar 'haperde' m 'n derny en moest ik noodgedwongen de gashendel toedraaien, deze keer was 't net andersom. Het was soms naar mijn gevoel doorknallen en even plafoneerde ik ook, de collega 's vonden het daarentegen best meevallen. Marcin S, ook zonder gangmaker bij de snelsten van ons team, pakte terecht de bloemen.

16/09 Kampioenschap van de Stad & Haven van Antwerpen

Patrick B, de winnaar van vorig jaar, pakt het ganse peloton meteen bij de strot. Op één krachtpatser na en een tegenspartelend 6-tal nijpt hij ze allemaal zonder pardon dood. In een uitgedund pelotonnetje, er moesten nogal wat 'toeristen' afhaken, kan ik net overleven. Eentje kan in de finale nog wegrijden en we mogen dus spurten voor een 10de plaats. Een gretige ploegmaat (Frank A) wordt 11de en een beetje gehinderd finish ik roemloos als 15de. Patrick moet in Jim VL wel zijn meerdere erkennen maar ze verdelen toch mooi de 2 te verdienen titels, sterk! Na de 'open 1.18’ koersen en de '8 van de kar' is dit de volgende koers die ik denk te schrappen van m 'n kalender want er beginnen teveel jonge leeuwen mee te bollen die mij fameus pijn beginnen doen.

8/08 Brasschaat-Bethanie VWV Reeks C

In deze thuiskoers wou ik absoluut scoren echter alle vluchtpogingen, uitgenomen die van 3 vluchters in de 1ste ronde, draaien op niets uit. LvR vloekt op mij (en ik op hem) omdat ik ‘m hinder als hij in een gat duikt dat er volgens mij geen was, een kerel met rammelende pion verwijt mij steeds “het gat te laten vallen” en op een ploegmaat zou ik dan weer gaten hebben dicht gereden. Als BvG op ’t eind wel kan ontsnappen zit ik choco. Even later mag ’t peloton zijn ultieme adrenalinekick beleven maar dan ben ik al aan ‘t uitbollen. 't Was een enerverende koers: over een maand is ’t terug aan de crossers en dan is het gewoon ieder voor zich keihard stoempen, met veel minder gezever ook.

2/08 Tour de Mâcon-Villages (Bourgogne)

Op de vooravond van het WK in Aartselaar smaakte de wijn bij de BBQ voortreffelijk. Spijtig genoeg verzamelen alle chemische bestanddelen zich vervolgens in m 'n hersenen om daar hun nadelig werk te gaan doen en het gevolg was een fameuze migraine. 't Viel mee dat 't geen weer was om een hond door te jagen en het eindigde ginder ook nog eens op een massaspurt, zo is te lezen op de site van de ICF. Volgende week thuiswedstrijd op de Bethanie.